Raar hoe dat dan werkt.
Dan zie ik het helemaal voor me.
Dan ben ik al getrouwd en zo.
Die kinderen neem ik dan voor lief.
Trouwens.
Ik weet niet eens of ze kinderen heeft?
Daar ga ik zomaar vanuit.
Het lijkt mij wel een moedertje.
Of moeder moet ik zeggen.
Een moederlijk type.
Met een meisjesachtige uitstraling.
En van dat Andrélon haar.
Het glanst.
Maar dat kan ook van nature zijn.
Dat ze gewoon alles meeheeft.
Ook hoe ze er voorderest uitziet.
Slank nog.
Ze heeft de tand des tijds goed doorstaan.
Want ze zal vast wel wat meegemaakt hebben.
Dat denk ik zo.
Afgaande op die ogen.
Die zeggen veel.
Niet alles.
Het blijft raden.
Maar de eerste indruk.
Die is onuitwisbaar.