Nee, het gaat lekker.
Vriendin en zo.
Een huisje.
Werk.
Ja, en op vakantie binnenkort.
Een maand ja.
Een maand weg.
Met de trein inderdaad.
En dan uitstappen waar ik wil.
Ja, zin in ja.
Maar goed.
Nee, zij kan niet mee.
Wil ze wel.
Maar geen tijd.
Ze zit met haar werk.
En d’r studie.
Ik weet niet precies.
Iets ingewikkelds.
Dus ik ga alleen.
Dat was ik sowieso al van plan.
Maar het is toch anders.
Nu.
Nu ze niet mee gaat.
Dat ging ze al niet.
Maar toch.
Dan zit ik daar straks.
Alleen.
In die trein.
Of in zo’n hotel.
En dan moet ik mij eigen zien te vermaken.
Nou gaat dat wel lukken.
En dat was ook oorspronkelijk de bedoeling.
Reizen.
Onderweg zijn.
En daar dan over schrijven.
Maar wist ik dat ik háár tegenkwam?
Dat wist ik toch niet?
En nou kan ze niet mee.
Nou ja.
Misschien geeft het een andere dimensie.
Krijg ik een andere kijk op de dingen.
We zullen zien.
Noorwegen.
Zweden.
Ellenlange treinritten.
Slaapsteden.
Ontbijtzalen.
Staren naar plafonds
Dromen met mijn ogen open.
En dat dan onder woorden brengen.