Ik zag een film.
Een man.
Een vrouw.
Ze waren elkaar uit het oog verloren.
Na jaren zagen ze elkaar weer.
Hij een relatie.
Zij getrouwd.
Eigenlijk kon het niet.
Een kopje koffie.
En nog een.
Een keertje dineren.
Een toetje.
En nog even wandelen.
De ondergaande zon.
Het afscheid.
De kus.
Nee.
Nee, inderdaad, zei hij.
Tot ziens.
Hij naar links.
Zij naar rechts.
Of je wilde of niet.
Je kroop in die hoofden.
Wat een film!
Hij raakte.
Deed zeer.
Ontroerde.
Twee mensen.
Einde.