Interesse? Bestel ze hier of vraag ernaar bij de lokale boekhandel.
Alsnog gefeliciteerd
In zijn zevende bundel toont Reinier van Delden opnieuw zijn talent om het menselijk bestaan te schetsen in korte, vaak humoristische verhalen. De Haagse caféhouder verkaste enkele jaren geleden naar Drenthe en begon daar een nieuw leven als dichter. De drank zwoer hij af, zijn dagelijkse routine bestaat nu uit een ochtendwandeling door zijn woonplaats Meppel en het schrijven van een kort verhaal. Vaak zijn dat observaties van mensen die hem opvallen op straat, in de supermarkt of op reis. Onverbiddelijk registreert hij hun gedrag, en mijmert over de levens die er schuilgaan achter al die anonieme gezichten. Opvallend vaak speelt in deze bundel echter ook de liefde een rol. Soms op een pijnlijke manier, bijvoorbeeld als Van Delden beschrijft hoe bij de laatste ontmoeting nog wat spullen moeten worden uitgewisseld. Maar vaak ook hebben deze persoonlijke ontboezemingen een positieve ondertoon, en blijkt de liefde te schuilen in hele alledaagse dingen.
(Verschenen 2022 bij Brave New Books)
Galmanspad
Galmanspad is Reinier van Deldens vijfde uitgave. In deze bundel van verhalende columns schrijft de Haagse Meppeler weer ontnuchterend over zichzelf, en over zijn ontmoetingen uit heden en verleden. De oud-horecaman komt nu eenmaal makkelijk met anderen in gesprek, dwars door Nederland, van kassameisje tot penoze. Internetmagazine De Leunstoel beschreef hem als “fijne miniaturist, die observaties van het alledaagse gehannes opschrijft op een manier die er juist iets bijzonders van maakt. De Nescio van Drenthe.”
Dat zou hij echter nooit over zichzelf zeggen.
Reinier van Delden was genomineerd voor een AMAI Award 2021.
(Verschenen 2021 bij Brave New Books)
Ik doe wat ik kan
In deze onzekere tijden is het heerlijk dat er zo’n schrijver bestaat als Reinier van Delden. Ook dit keer is hij er weer in geslaagd om met een fijn pennetje zijn wereld te beschrijven. Hij verwondert zich met grote regelmaat over wat hij ziet en wat dat met hem doet. Hij kijkt terug op zijn verleden en beschrijft zijn dagelijkse sores, die ongetwijfeld een lach op je gezicht doet toveren.
De kracht van zijn verhaaltjes zit ‘m in de treffende beschrijving zodat je het gelijk voor je ziet. “Het zijn net korte filmpjes” aldus de mensen die hem al langere tijd volgen.
‘Ik doe wat ik kan’ is dan ook een ode aan de verbeelding en verdient het zeker om gelezen te worden.
(Verschenen 2020 bij Brave New Books)
Flierefluiten
Ze kennen elkaar uit Meppel.
Kwamen in hetzelfde café.
En raakten aan de praat.
Teken jij?
Joh, ik schrijf.
Wat teken jij dan?
Nou dit.
En wat schrijf jij dan?
Nou dat.
En voor de rest?
Ach, een beetje flierefluiten.
Dan wordt dat de titel, zei Reinier van Delden.
Is goed, zei Joren Hans.
(Verschenen bij Brave New Books n.a.v. expositie bij Waanders in de Broeren, 2020)
Maar goed…
Het klinkt soms allemaal weinig hoopvol, de teksten van Reinier van Delden. Het doet je glimlachen of je herkent er iets in wat jezelf ook wel eens overkomt of denkt, maar een schaterlach komt er zelden aan te pas.
Desalniettemin leest ook dit tweede boekje van zijn hand weer lekker weg Sla het af en toe eens open, pluk er een verhaaltje uit en leg het weer opzij Dat is zo ongeveer wat de schrijver beoogt met zijn verhaaltjes
Een echte schrijver wil Reinier van Delden zich dan ook niet noemen. Maar een ‘schrijvend persoon’, zoals zijn voorbeeld Simon Carmiggelt zichzelf ook omschreef.
Afijn, schrijver of schrijvend persoon, hij wil natuurlijk wel dat zijn verhaaltjes gelezen worden en daarnaast hoopt hij op een bescheiden verkoop. Want er moet immers brood op de plank, maar goed…
(Verschenen 2019 bij Brave New Books)
Zonder al te veel pretenties
Reinier van Delden, geboren en getogen in Den Haag, liep in 2006 naar Rome. Ontdekte tijdens die pelgrimstocht dat hij het liefst wou schrijven. Maar, hij had ook nog een andere droom, namelijk een café beginnen. Hij werd verliefd, trouwde en opende in 2011 zijn eigen zaak. Helaas was dat geen lang leven beschoren. Halsoverkop vertrok hij in 2013 naar Meppel en vond daar eindelijk zijn rust. Hij ging weer wandelen, fietsen maar bovenal pikte hij het schrijven weer op. Dit resulteerde in korte observaties, indrukken en gedachten. Zonder al te veel pretenties, zoals hij het zelf zegt.
(Verschenen 2018 bij Brave New Books)