Ik was in een vechtpartij verzeild.
Ik won natuurlijk.
In gedachten win ik namelijk altijd.
De vechtpartij was ook niet gebeurd.
Het kwam zo bij mij op.
Toen ik overstak.
En een automobilist mij geen voorrang gaf.
Had hij wel moeten doen.
Ik liep over een zebrapad.
Dus ik mocht oversteken.
Op het laatst trapte hij toch op zijn rem.
En keek hij mij boos aan.
Kom maar, dacht ik.
Stap maar uit die auto van je.
Ik kan je hebben.
Ik zag hem zijn portier opendoen.
Op mij aflopen.
En hij haalde uit.
Die zag ik aankomen.
Die hoek.
Ik dook naar onder.
Hij maaide finaal mis.
Zo over mij heen.
Vervolgens gaf ik hem een stoot in zijn maag.
En daar ging ie.
Hij zakte in elkaar.
Ik gaf hem nog een stomp na.
Om het klusje af te maken.
Zo, had je wat, zei ik.
Terwijl ik zogenaamd het stof van mijn handen afklopte.
Zoals je dat ik knokfilms ziet.
En ze daarna een dubbele whisky aan de bar bestellen.
Hoe cool kan je wezen.
Nou, zo cool was ik dus.
Ik had die vent in mijn zak zitten.
Achteloos stak ik over.
Liet die man voor wat hij was.
En gunde hem geen blik waardig.