Ik won ooit een prijs.
Twee hoofdkussens.
Ze lagen niet lekker.
Ik heb ze weggegeven.
Ze hadden ze blijkbaar nog liggen.
Die dingen.
Ik won ze.
Bij het beklimmen van die kerk.
De Meppeler Toren.
Waar ooit een zwerm muggen omheen vloog.
Vuurvliegjes.
Ze dachten dat het een rookwolk was.
Dat die kerk in de hens stond.
Wouter Lambertus Veneboer was de ontdekker.
De klokkenluider.
Die zag het als eerste.
Hij kreeg zowat een hartverzakking.
Maar niemand keek.
En hij maar wijzen.
Alleen de kinderen keken omhoog.
Die geloofden wat ze zagen.
De kerk stond in de brand.
En de Meppeler mug die was geboren.
Het verhaal is nu overal bekend.
De klokkenluider zijn ze vergeten.
Die kletste uit zijn nek.
Hij werd er zelfs om uitgelachen.
En ik raadde het aantal treden.
Honderd zeven en veertig.
Voor wie het per se wil weten.