Het zou zijn broer kunnen zijn.
De broer van.
Maar hij had niks van hem weg.
Misschien zijn beginnende kaalheid.
En dat hij ook bijziend was.
Maar voorderest …
Nee, het was geen familie.
Het was iemand die op hem leek.
Even dacht ik het namelijk.
Is het hem nou?
Of zou het zijn broer wezen.
Nee, zijn broer ken ik.
Of kennen.
Ik heb hem weleens gezien.
Bij het uitgaan.
Aardige kerel.
Maar heel anders.
Veel serieuzer.
Heeft kinderen.
Getrouwd en zo.
Hij niet.
Hij lijkt erop los te leven.
Hij heeft ook wel een vrouw.
Leuk mens ook.
Maar zij doet ook maar.
Samen hebben zij een manier gevonden.
Soms denk ik.
Zal ik het ook zo doen.
En dan denk ik.
Nee.
Ik zou het niet kunnen.
Zo.
Zo leven.
Ik zou toch uiteindelijk jaloers worden.
Of niet?
En dan twijfel ik weer.
Maar goed.
Ik zag dus die man.
Die zijn broer had kunnen zijn.
Het had er alle schijn van.
Maar het was hem niet.