Zo moet André Hazes zich ook gevoeld hebben.
Zo ongeveer dan.
Zoals ik mij nu voel.
Ze is ervandoor.
Ze wilde niet meer.
Ik kon er weinig tegenin brengen.
Ik hield het dan ook kort.
Ok, zei ik.
Wanneer doen we de spullenoverdracht?
Veel is het niet.
Een onderbroek.
Een T-shirt.
Een boek.
En oh ja, de sleutels.
Ik heb de hare nog.
Zij de mijne.
Ik wou meteen al.
Gelijk spijkers met koppen slaan.
Knopen doorhakken.
Hier heb je je zooi.
En bedankt!
Bekijk het maar!
Zij wilde nog even wachten.
Ze had geen tijd of zo?
We zijn nu een aantal dagen verder.
Ik laat niks van mij horen.
Zij ook niet.
Doe ik er goed aan, vraag ik mij af?
Ik denk dat die vraag ook door haar hoofd spookt.
Heb ik er goed aan gedaan?
Ze zal twijfelen.
Dat durf ik wel te stellen.
Ze is nog een beetje verliefd.
En ik misschien ook wel?