Ik wist ‘t.
Natuurlijk wist ik ‘t.
Zij ook.
Zij wist ’t ook.
In een luttele seconde zag ik ‘t.
Eén tel was dus voldoende.
Wat is er eigenlijk weinig voor nodig?
Voor de liefde.
Of was het lust.
Wou zij.
En wilde ik ook.
Ik denk ergens in het midden.
Daar zit ‘t ‘m.
De kneep.
De kus.
De streling.
Of wat ervan gaat komen.
Onheil?
Ik mag het toch zeker niet hopen.
Er bloeit iets.
Iets moois.
In haar hart.
En in de mijne.