Niks, zei ik.
Ik doe niks.
Ja, zitten.
En naar buiten kijken.
En vind je dat leuk dan?
Ja, zei ik.
Dat vind ik leuk.
Daar knap ik van op.
Daar kom ik van bij.
Was je moe dan?
Nou, een soort van.
Kortsluiting, zeg maar.
Kortsluiting?
Ja, opeens.
Ik wou niet meer.
Niks wou.
En toen?
Ja, m’n werk gebeld.
Dat ’t niet ging.
Oh?
En nu?
Nou, nu doe ik niks.
Ja, zitten.
Beetje hangen.
Af en toe d’r uit.
De trein nemen of zo.
Zomaar?
Ja, zomaar.
De eerste die komt.
En dan?
Nou dan stap ik ergens uit.
Een dorpje.
Een stadje.
En kijk ik een beetje.
Drink ik ‘r een koffietje.
Pak ik een museumpje.
En als ’t niks is ga ik weer.
Goh?
Gaat dat niet vervelen dan?
Nee.
Dat verveelt nooit.
Niksen.
Behalve wanneer ’t moet.
Dan is ‘r niks aan.