Te oud voor de disco

Zwolle laat je horen!
Een dj schreeuwde het vanaf zijn podium.
Een man op leeftijd.
Eigenlijk te oud voor de disco.
Maar zo verdiende hij wat bij.
Echt plezier leek hij er niet meer in te hebben.
Hij keek wat wazig.
Hij stond er wel.
Maar vraag niet hoe.
Hij deed z’n ding.
Met die microfoon voor zijn neus.
Zijn maat draaide plaatjes.
Hij zweepte de boel op.
De mensen dansten.
Ze bewogen.
Deinden mee.
Hun hoofden gaven het ritme aan.
Schouders gingen heen en weer.
Lichten flikkerden.
En ik kwam net een steegje uit.
Ik keek naar een tafereel.
Vergane glorie ergens.
Het had iets treurigs.
Die man daar te zien zweten.
Hij liep achter de feiten aan.
Terwijl Zwolle zich liet horen.
Vond ik het gepaster om te zwijgen.